Hava değişimindeyim, askerlik devam ediyor:)

Sonra gazlar sıkışmaya başladı...

Sonraki yaz zor geçti, başvuru üzerine başvurur ve uzun uğraşlar sonunda ve biraz da olmazsa olmaz kararsızlığı ile doktora macerasına atıldım.
Gerçekten bir Türk gibi başlangıç yaptım, ama maceraya bir Japon gibi değil de yine bir Türk gibi devam edince maalesef bir dönem sonra bu maceranın da sonunun gelmeyeceği ortaya çıktı. Sonunda köşeye sıkışmıştım işte...
Önümde hala birçok seçenek var gibi görünüyordu: Ya biryerlerden rapor ayarlayıp üç ayda bir ibraz edip kaçmaya devam edecektim, ya birkaç doktora başvurusu daha yapıp biryerlere kabul almaya çalışacaktım, ya yurtdışına kaçacaktım, ya da askere gidecektim. Yıllardır kaçmaktan yorulmuş olan ben için cevap aslında belliydi: Askere gidilecek...

Başlangıçta herşey bir gaz ve toz bulutuydu...

Herşey üniversiteden 2002 yılında mezun olmamla başladı. Amaç öncelikli olarak mümkün olduğu kadar iyi bir iş bulmaktı, ardından gerisini düşünürüzdü.
O gün geldi, işe başladım, fakat bir şekilde askerlikten kaçmak gerekiyordu, yoksa onca çaba ne işe yarardı ki. Ve o zaman yüksek lisans macerası başladı. En başta herşey masumane akademik arzularla başlamıştı, taa ki kritik noktada bir dersten bir not daha yüksek alamazsam yüksek lisans macerasının biteceği ardından da 'Vatani Günler' in başlayacağını idrak ettiğim ana kadar. Sağolsun o dersin hocası anlayışlı birisiydi de macera devam etti.
Sonrasında ise yasal sınırlar çerçevesinde izin verilen en uzun sürede yüksek lisansı bitirince bu sefer askerlik yine karşıma dikildi. Şimdi ne yapmak lazımdı acaba...